Z LISTU APOSTOLSKIEGO "ROSARIUM VIRGINIS MARIAE"
Patrzę na Was wszystkich, Bracia i Siostry wszelkiego stanu, na Was, rodziny chrześcijańskie, na Was, osoby chore i w podeszłym wieku, na Was młodzi: weźcie znów ufnie do rąk koronkę różańca, odkrywając ją na nowo w świetle Pisma Świętego, w harmonii z liturgią, w kontekście codziennego życia. Oby ten mój apel nie popadł w zapomnienie nie wysłuchany!
W Watykanie, dnia 16 października 2002 roku, na początku dwudziestego piątego roku mego Pontyfikatu.
|
Dlaczego różaniec?
Działanie Boga do końca pozostanie tajemnicą dla człowieka. "Myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami - wyrocznia Pana. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje - nad waszymi drogami i myśli moje - nad myślami waszymi." (Iz 55,7-9) Zatem, zadaniem każdego jest podążanie za Bogiem, który jest Ojcem życia, jego kreatorem i właścicielem. W przeciwnym razie, człowiek zmusza Boga do pójścia za nim.
Skutki odwróconego porządku przynoszą człowiekowi owoce zgoła niepożądane.
Różaniec znakomicie łączy zaangażowanie rozumu z wrażliwością serca. Poszukując prawdy i miłości, odnajdujemy je w rozważaniach Bożych tajemnic, które obejmują ziemskie życie Niepokalanie Poczętej Maryi
i Jezusa Chrystusa. Maryja, nowa Ewa, reprezentuje doskonałego człowieka zanurzonego w miłości do Boga.
Jezus natomiast objawia nam miłość Trzech Osób Boskich. Rozpoznając doskonałość Maryi oraz jedność w miłości Ojca, Syna i Ducha Świętego, z pokorą postrzegamy swoją marność, i jakże często w tej marności, odnajdujemy Boga w specyficznych i niezaplanowanych przez człowieka okolicznościach. Zauważmy, że temu, co najgłębiej ukryte w naszych intencjach, Bóg przypisuje konkretne konsekwencje, owoce, po których rozpoznajemy Boże działanie. Z fragmentów życiowych doświadczeń wyprowadzamy początkowo słabą i poszarpaną nić Bożych planów, by poprzez kolejne doświadczenia mogła się ona umocnić odwzajemnioną miłością. Współpraca z łaską Bożą rodzi miłość, pokój, radość i zawierzenie zakotwiczone w Trójcy Świętej. W modlitwie różańcowej odkrywamy żywą obecność Boga w ziemskim życiu, która dla rozmiłowanych w Nim, staje się przedsmakiem życia wiecznego
w niebie.
Moc modlitwy różańcowej wypływa z rozważań Słowa Bożego, odkrywania Bożej Opatrzności i udziału Boga
w życiu Maryi, pokornej Służebnicy Pańskiej, która uwierzyła i zawierzyła swoje życie Bogu. Modlitewne rozważania sprawiają, że stajemy się współuczestnikami wydarzeń kierowanych przez Ducha Świętego przy pełnym oddaniu Maryi. W rozważaniach tajemnic spotykamy też różne osoby i postawy, które konfrontujemy
z doskonałością Bożej miłości. Z rozproszenia i zagubienia, które poprzez identyfikację siebie z grzesznością doprowadzają do ukrzyżowania i śmierci Jezusa, do odrzucania Boga, ale i również poszukiwania Go, poznajemy siebie samych i otrzymujemy szansę na kształtowanie prawidłowej postawy wobec Boga, siebie i bliźniego. Rozważając, odkrywamy tajemnice własnego życia, które jawią się jako droga "ręką Boga" wytyczona. Odkrywamy Bożą Opatrzność, Boży udział w naszym życiu, wreszcie poznajemy Boga miłującego nas,
i pragniemy odpowiedzieć miłością na Jego miłość.
Z ufnością powierzajmy się Maryi, naszej Matce, która prowadzi nas do swego Syna Jezusa Chrystusa zjednoczonego z Ojcem w Duchu Świętym.
|